Oké, jongens we moeten even praten. Over het fenomeen dat fabrikanten het nodig vinden om al hun items te bedrukken met woorden. Neem bijvoorbeeld theedozen. Zeggen dat ik op zoek ben geweest naar een theedoos zónder het opschrift ‘TEA’ totdat ik een ons weeg, is misschien overdreven. Die chocoladepepernoten tikken immers hard aan. Toch lijkt het een eindeloze zoektocht. Mijn persoonlijke, kneuterige dilemma.

Het is een kleine droom die uitkomt: een eigen kantoor. Hoewel ik beslist niets te klagen had in ons voormalige appartement, wilde ik wel graag in ons nieuwe huis een échte werkruimte hebben. En met hulp van Roy is de ruimte mooier geworden dan ik had durven hopen. Inclusief junglebehang. Dit zijn de voor en na foto’s van ons thuiskantoor.

“Jij zal altijd je eigen grenzen blijven opzoeken,” zei mijn coach tegen mij tijdens mijn allerlaatste sessie. Een eigenschap die zich voortbeweegt tussen al het moois dat het me brengt, maar tegelijkertijd ook veel energie kan vreten. Een vriend en vijand die ik altijd nauwlettend in de gaten zal moeten houden. Het is inmiddels een half jaar geleden sinds mijn laatste coachsessie: hoe gaat het nu met me?