In haar literaire debuut Not That Kind of Girl doet Girls-ster Lena Dunham een boekje open over haar toch ietwat bizarre leven. Van het verhaal hoe ze werd ontmaagd (‘Ontmaagd mij. Nee echt, ga je gang’) tot de boze mails die ze graag nog zou willen versturen als ze meer lef had (o.a. aan de jongen die ze voor het eerst heeft gepijpt). Yep. In dit boek geeft Lena een nieuwe dimensie aan #toomuchinformation. Benieuwd naar mijn eerste indruk?
Hoe open Lena wel niet over haar leven is, blijkt meteen vanaf het proloog, waarin ze terloops ‘erotische dromen over mijn vader’ benoemd. Aha. Juist ja. Zó open is dit boek. Ook in de volgende hoofdstukken blijkt dat je dit boek vooral níét moet kopen als je een lichte fobie hebt voor seksueel getinte termen en botte eerlijkheid. Zelfs als het type ‘all for eerlijkheid’ moet ik bekennen de gedachte ‘Als haar ouders dit lezen…’, niet te kunnen onderdrukken. Toch is die ‘platte’ eerlijkheid ook wel weer erg verfrissend. Hé, blijk ik toch niet de enige zijn met een leven bomvol awkward momenten en niet zo snuggere opmerkingen.
Toch voelt het ook ergens of ze een personage neerzet. Mij maak je immers niet wijs dat de bedenker en hoofdrolspeler van Girls, zover is gekomen door in haar pyjama op de bank de nerdy twintiger uit te hangen. Het is dus echt een boek om vooral met een dikke, vette knipoog te lezen. Als je weg bent van politiek incorrecte uitspraken: koop het. Als je niet vies bent van expliciete seksuele details: dit boek wil je hebben. Als je gewoonweg heel geïnteresseerd bent in het leven van de ‘dorky but proud’ Luna Dunham: storm naar de winkel! Not That Kind Of Girl mag je in je mandje mikken voor €19,95. Maar hé: het zijn dus levenslessen om vooral niet op te volgen.
Tags: boekrecensie, eerste indruk, Lena Dunham, Not That Kind Of Girl, recensie, review