Struggles voor meiden met een piepkleine blaas

Als ik één reden moet noemen om graag een jongen te willen zijn, is het wel om hun blaas. Echt. Na een stuk of 15 blaasontstekingen (I kid you not), heb ik de blaascapaciteit van een regenworm. En ik ben vast niet de enige. Daarom hierbij de ultieme struggles voor meiden met een piepkleine blaas.

De haat-liefde verhouding met openbare toiletten 
Fantástisch dat ze er zijn. Een regelrechte horror dat het lijkt alsof er zeven verschillende griepepidemieën op zegevieren.

’s Nachts naar de wc moeten 
En dan niet één keer de kou moeten trotseren, maar een stuk of drie keer. Vier, als je voor het slapen ook nog een glas water achterover hebt getikt.

Iedere pauze = plaspauze 
Na ieder lesuur ben jij te vinden op het toilet. Tot ergernis van je vriendinnen die je iedere plassessie uiteraard meesleept.

Je bent vergroeid met de ‘Hoge Nood’-app
You go all inspector Gadget als je vriendinnen een plek voorstellen om af te spreken. Want: is daar wel een wc?

Op de meest onmogelijke momenten moeten plassen 
Zoals tijdens een file. Of wanneer je jezelf net in een skipak hebt weten te hijsen. Yep. You’ve been there.

Je hebt een aandeel in openbare toiletten 
Heus. De hoeveelheid €0,50 die jij daar afgelopen jaren hebt gedeponeerd is schrikbarend.

De koosnaampjes die mensen voor je hebben verzonnen 
Je hebt altijd al gefantaseerd over een dubbele achternaam, maar ‘Pies’ is toch echt wel een afknapper.

Plassen voor ‘de zekerheid’.
Nee, je hoeft nu niet te plassen. Maar wie weet hoelang het nog duurt voordat je de volgende wc tegenkomt… Horror.