“Jij kunt het nog van jezelf afschrijven,” aldus een vriendin bemoedigend. “Dit niet,” was mijn eerlijke antwoord. “Als ik nu een nieuw concept open weet ik niet wat ik moet typen. Ik heb gewoon even niks te vertellen.” Zoals jullie konden merken was het de afgelopen weken even akelig stil op mijn blog. In deze post leg ik uit waarom.
Ik blog inmiddels alweer bijna 10 jaar. Echt bizar, als ik er zo over nadenk. Het is voor mij dan ook altijd een heerlijke uitlaatklep geweest en dé plek waar ik mijn gedachten op een rijtje kon zetten. Maar opeens kon dat niet meer. Het voelde niet meer goed. Of beter gezegd: ik voelde me niet meer goed. De afgelopen jaren ben ik altijd in de hoogste versnelling doorgegaan. Hoewel ik heus wel mijn rustigere periodes had, raasde het in mijn hoofd altijd door. Ik had altijd wel nieuwe dromen en ideeën: iets om nóg harder voor te werken. En dat was echt geen probleem, want ik vond het leuk en ik haalde er heel veel positieve energie uit. Tot dat opeens niet meer zo was. Een aantal weken geleden voelde ik aan dat ik even heel hard de rem moest intrappen en mijn leven opnieuw moest inrichten. Gezien ik altijd goed naar mijn lichaam heb geluisterd, was de schrik des te groter wat er toen allemaal gebeurde.
Ten eerste had ik ‘eindelijk’ dat gevoel waar artsen altijd stomverbaasd over waren wanneer ik aangaf hier géén last van te hebben: ik was opeens doodmoe. Maar dan écht. Het leek alsof alle vermoeidheid van de afgelopen jaren zich had verzameld en dit in één keer mijn lichaam uit moest. Daarnaast voelde ik me enorm onrustig wanneer ik mezelf dwong om even niets te doen. Wanneer ik heel bewust mijn laptop om 5 uur of half 6 dichtklapte en wat tijd had te doden voor het eten, gingen opeens alle alarmbellen in mijn lichaam af à “PANIEK! PANIEK, ZE DOET NIKS!”. Vreselijk. Hoewel ik trots was op het feit dat ik goed naar mezelf had geluisterd en mijn agenda leegmaakte, nam ik toch al snel het besluit om hulp te zoeken van buitenaf. Iemand met wie ik samen kritisch naar mijn leven kon kijken en hoe ik dit nu inricht.
Ik besloot aan de slag te gaan met een coach. Hoewel het in eerste instantie natuurlijk best eng is om daar je brein open te schroeven en je zak met gevoelens op tafel te zetten, wist ik wel dat het de juiste keuze was. Ik zat vast en ik wílde graag geholpen worden. Al snel was de conclusie dat het eigenlijk al langer misschien niet helemaal goed ging, maar dat ik dat iedere keer mooi wist te verstoppen door gewoon door te gaan. Ook voor mezelf. Ja. Na mijn maand in New York voelde ik me fantástisch, maar in feite bleek dit een Hello Kitty-pleister die langzaam begon los te raken door mijn oude gewoontes. Het is dan ook heel verfrissend en inzichtelijk om hier samen met iemand kritisch naar te kijken.
Roy moet altijd lachen om het feit dat ik met de coach zo objectief naar mijn eigen gevoelens en handelingen kan kijken. “Jij houdt altijd zo van feiten,” aldus zijn conclusie. “Met feiten kun je werken,” was mijn reactie. Ik trek het me dan ook niet persoonlijk aan wanneer ik ‘kritiek’ krijg op de wijze hoe ik met bepaalde zaken omga. Is het soms lastig om te horen? Natuurlijk. Maar het zijn allemaal wel dingen waar ik aan kan werken. Niet voor anderen, maar voor mezélf. Hoe egoïstisch (of juist logisch) het misschien ook klinkt: ik wil alleen dingen veranderen waar ik zélf gelukkiger van wordt.
Hoewel ik nog steeds ‘in behandeling’ ben bij de coach, kan ik nu al met trots zeggen dat ik me stukken beter voel. Ik ben in zéér korte periode niet alleen anders gaan kijken naar bepaalde zaken, maar leer langzaam maar zeker vooral om mezelf rust te gunnen en mezelf niet te verplichten om altijd maar te gáán. Wat dit voor dit blog gaat betekenen? Misschien niets, misschien alles. Ik wil in ieder graag loslaten om mijn blog als een verplichting te zien. Dat vind ik namelijk nog steeds nog wel lastig, omdat mijn blog mij ook veel heeft gebracht én nog steeds brengt (waaronder jullie steun!). In ieder geval past het nieuwe slogan van mijn blog nu beter bij mij en mijn visie dan ooit: make life fun. En dat is precies wat ik ga doen.
Liefs,
Femke
FACEBOOK * INSTAGRAM * SNAPCHAT * YOUTUBE * TWITTER
Tags: burn-out, kwart eeuw midlife crisis, overspannen, pesoonlijk, quarter-life crisis
Wauw femke wat mooi geschreven! Heel goed dat je naar je lichaam hebt geluisterd. Ik herken me hier wel in, ik ga ook altijd maar door door door. Heel fijn dat je nu een coach hebt!
You go girl :) liefs! X
Superlief, dankjewel <3 X
Balen dat het je allemaal even teveel werd, maar wat goed dat je er snel iets aan bent gaan doen. Hopelijk gaat het vanaf nu steeds weer beter.
Bloggen, vooral doen als je er energie van krijgt en anders niet! Ik herken het gevoel helaas erg dus ik verwaarloos mijn blog momenteel ook een beetje.. het is niet anders. Gezondheid gaat voor!
Go girl!!
Ja, precies! En eigenlijk is het ook helemaal niet erg om minder te bloggen. Beter een paar mooie, kwalitatieve posts dan een vijf keer per week een ‘net nietje’. Toch stom dat het lastig is om dit ook écht te beseffen. In ieder geval heel erg bedankt voor je lieve woorden! X
Wat naar, maar heel knap dat je nu wel je rust neemt. Succes en neem je tijd :-)
Dankjewel, heel lief van je!
Goed dat je een stap terug hebt gedaan! Ik heb er ook last van en “verplichtingen” loslaten is heel moeilijk. Een paar maanden geleden kreeg ik last van paniekaanvallen en dat bleek te komen doordat ik overwerkt was/ben. Inmiddels gaat het dankzij hulp van buitenaf stukken beter, maar het blijft lastig.
Wees vooral op je hoede, want je denkt snel dat je wel weer meer kunt doen, terwijl dat niet zo is. Neem dus echt even de rust die je nodig hebt ;) succes!
Oh, wat ontzettend naar om te horen :-( En je hebt helemaal gelijk hoor! Het gaat echt al snel beter, maar ik kom ook nog steeds de nodige valkuilen tegen. Bepaalde eigenschappen zitten toch echt in je eigen persoonlijkheid en het is vrijwel onmogelijk om dit af te leren. Het enige wat je kunt proberen is het te ‘controleren’. Dankjewel voor je bemoedigende reactie in ieder geval! X
Succes! Goed dat je hulp hebt gezocht en knap dat je het deelt. Fijn te horen dat het beter gaat.
Ah, dankjewel voor je lieve reactie!
Joh wat goed van je dat je jezelf en je gewoonten even stevig onder de loep hebt genomen! Alleen op die manier kun je groeien, en dus vooruit. Veel succes met eventuele andere strubbelingen, maar vooral heel veel plezier met oude en/of nieuwe dingen!
Wat ontzettend lief! Dankjewel. Daar ga ik zeker mijn best voor doen :-)
Dikke knuffel, kanjer!
Superlief, dankjewel :-)!
Oh, dit is zo herkenbaar. Goed dat je een coach hebt ingeschakeld en fijn dat hij/zij je al zo goed kan helpen! Hopelijk gaat het snel weer helemaal ok met je <3
Ah, wat een lieve woorden – dankjewel <3
Wat heb je dit mooi gezegd! Succes, you can do it!
Lief :-)!!
Knap dat je hierover schrijft! Succes en neem je tijd xx
Dankjewel! Dat zal ik ook zeker gaan doen. X
Wat vervelend dat het niet helemaal goed gaat! Ik snap je wel trouwens. Tegenwoordig razen we allemaal maar door, maar het is niet altijd goed. Succes bij de coach!
Nee, precies :-( Echt een beetje het probleem van ‘onze generatie’. Dankjewel voor je lieve reactie!
Superdapper dat je dit artikel geschreven hebt! Fijn om te lezen en goed om te zien dat je jezelf rust gunt waar nodig en alleen doet wat je echt leuk vind. Dit gaat je op je blog én daarbuiten zoveel goeds brengen!
Ah, dat vind ik echt ont-zet-tend lief van je. Dankjewel <3
Wat goed dat je naar een coach bent gegaan en dat het wat beter gaat. <3
<3
Zo mooi Femke en supergoed dat je naar een coach bent gegaan. Altijd fijn om zo’n verhelderend beeld te hebben, om met iemand te sparren over het leven. Echt goed dat je bent gegaan en dat je de signalen nu wel herkent. Zet ‘m op, het komt goed!
Helemaal mee eens! Ik denk oprecht dat het voor iedereen wel een goede keuze zou kunnen zijn. Ook als je wél lekker in je vel zit. Het is gewoon zo inzichtelijk :-) X
Oh wat goed dat je je al een stuk beter voelt, dat zal wel een hele opluchting zijn!
Absoluut! En dit soort lieve reactie helpen mij ook enorm <3
Goed dat je een stap terug hebt gedaan!
:-) <3
KANJER! Ik ben trots op je Fem, dat weet je <3
<3
He, wat naar dat je je zo voelt! Ik kan me er eigenlijk helemaal niks bij voorstellen. Supergoed dat je een coach in de arm hebt genomen, en nog knapper dat je er zo naar kunt kijken. Neem je rust, niks moet wat niet kan, en het komt allemaal wel weer!
‘Gelukkig’ maar, want dit wens ik natuurlijk niemand toe. Dankjewel voor je superlieve woorden! X
Ik had het inderdaad al gezien, maar dat is toch geen schande (dat het rustiger is op je blog) :) fijn dat je de dingen al wat meer op een rijtje hebt. Komt vast goed!
Lief, fijn dat je dit zegt :-)!
Goed dat je hulp hebt! Doe lekker rustig aan en doe wat jij denkt dat goed voor je is.
Dat ga ik zeker (proberen te) doen :-)
Wauw heel inspirerend! Wat fijn om te horen dat het al beter met je gaat. Ik wens je nog heel veel sterkte toe en geniet vooral van het bloggen (en al het andere mooie in de wereld)! ;)
Wat een ontzettend lieve reactie – dankjewel <3
Wauw Femke! Goed dat je dit zo op papier kunt zetten en dat je hulp hebt gezocht. En als ik dit lees ga je er ook super goed mee om! You go girl ;-) Komt vast helemaal goed! Enne, als het niet te persoonlijk is, ben ik wel benieuwd naar wat je allemaal (anders) bent gaan doen of nog gaat doen! Misschien tips over een tijdje?
Ha lieve Linda, wat een ontzettend lieve reactie <3 En ik vind het eigenlijk juist een súpergoed idee om wat ik heb veranderd met jullie te delen. Dit zal ik zeker doen wanneer ik alles weer helemaal op een rijtje heb :-) X
Leuk!! Ik ben benieuwd!
Wat heb je dat allemaal mooi verwoord! Je komt er wel uit meid! Nog heel veel succes hé.
Heel veel sterkte! Ik ben zelf afgelopen jaar ook overspannen geraakt, en ben nog steeds niet volledig 100%. Neem je tijd, doe vooral wat goed voelt voor jou en laat je even niet leiden door normen en waarden op het gebied van werk, carrière, stress en een sociaal leven.
Wat vooral heel lelijk is om te horen, maar wat ongetwijfeld iemand tegen je gaat zeggen is “Maar ik doe veel meer en heb geen burnout.” Iedereen is anders, iedereen heeft een ander stresstolerantielevel en verschillende activiteiten kosten bij verschillende mensen verschillende hoeveelheden energie.
Voel je vooral niet verplicht om te bloggen als je geen energie hebt, je echte fans volgen je toch wel met een of andere rss feed in de vorm van Bloglovin of iets dergelijks :)
Mocht je wat herkenning zoeken, neem dan eens een kijkje op mijn blog. X
als maatschappelijk werker kan ik alleen maar zeggen dat het goed is om af en toe een stap terug te doen <3 hulp vragen is geen teken van zwakte maar juist van zelfkennis en durven los laten :)
Ik miste je al! Wat goed dat je naar jezelf luistert! Geef het wat tijd, dan wordt naar jezelf luisteren vanzelf makkelijker. Je hebt dat zo lang niet gedaan, dus je moet dit misschien nog leren. Het allerbelangrijkst is dat jij oké bent, de rest van komt vanzelf.
Wauw wat een blog! Wat mooi geschreven en ik vrees ook heel herkenbaar voor meerderen. Dank voor het delen en jouw openheid! Super knap dag jij wél naar je lijf luistert en voor jezelf kiest! Want inderdaad make life fun! Uiteindelijk maak je je eigen geluk en kun alleen jij voor jezelf kiezen en er iets aan veranderen. Fijn dat het inmiddels veel beter gaat! Hou je taai en gaat echt helemaal goed komen!
Mooi geschreven Femke en fijn dat je merkt dat het nu al wat beter gaat! Gewoon rustig aan doen en doen waar je je goed bij voelt! <3
Jeetje wat mooi geschreven en wat een onwijs dapper besluit! Je bent een kanjer dat je ondanks alles naar jezelf luistert en deze stap hebt gezet. Zet hem op en denk vooral goed aan jezelf!
Superknap van je dat je de stap hebt gezet om naar een coach te gaan, ik denk dat het je heel veel gaat brengen!
Ik heb zelf ook al een aantal keren over dit probleem gepraat op mijn blog. Volgens mij zijn er wel meer bloggers die hier last van hebben. Voor jou is het ook lastiger omdat je freelanced en je zelf je uren kan (probeert) in te delen. Dat houdt in dat je eigenlijk altijd kan werken. Werk laat je in je hoofd nooit echt los. Het is een proces om dit toch te leren doen. Bovendien is het ook een beetje de aard van het beestje. Dus je zal jezelf ook na de gesprekken met de coach in de gaten moeten blijven houden.
Nu goed, je hebt niet echt gevraagd om mijn tips ofzo :) Maar wie weet heb je er iets aan.
Groetjes
Mooi geschreven! Hoop dat de stappen die je hebt gezet helpen om je weer energiek, gelukkig en blij te voelen!
Het is altijd goed om af een toe wat te relaxen, anders krijg je al snel het gevoel dat je nooit rust hebt. Ik vind dat je het mooi hebt verwoord!:)
Wat heb je dat goed verwoordt, Femke! Heel goed dat je even rust nam, en heel fijn om te horen dat het al stukken beter met je gaat! :)
Wat knap en moedig dat je dit met ons deelt! Super goed dat je even rust nam en een stapje terug deed. Daar is helemaal niks mis mee! Dikke knuffel voor jou! x
Prachtig geschreven!
Je moet wat goed voor jou is.
Een blog is geen verplichting en er zijn nog zoveel andere dingen om te kunnen genieten….
Sterkte en veel succes Xoxo
Ik had dit gewoon helemaal gemist. Mooi geschreven. Knap als je een stap terug kunt doen en hier hulp bij zoekt.