Deze keer maakte Roy de ene oneliner na de andere, liep het opruimen van confetti letterlijk én figuurlijk uit de hand en had ook mijn zus een -eh- coole grap bedacht. Benieuwd?
- Roy, terwijl we onze wekelijkse boodschappen aan het doen zijn: “Ik weet een grapje.” Ik: “Oké…” Roy: “Wat zegt de caissière tegen de overvaller?” Ik: “Geen idee.” Roy: “Oeh… Je overvalt me een beetje.”
- Roy, vijf minuten later: “Waarmee breit een psychiatrische patiënt zijn trui?” Ik: “Geen idee.” Roy: “Halve garen.” Gotta love him.
- Wanneer je confetti met de hand aan het opruimen bent, halverwege gefrustreerd zucht ‘omdat je er klaar mee bent’ en tijdens die ene zucht meteen weer de helft uit je hand blaast. Welkom in mijn leven.
- Roy: “Kun je even mee helpen onthouden dat we dat zo nog op het lijstje schrijven?” Ik: “Waarom moet ik dit soort dingen altijd onthouden?” Roy: “Nou, ik vergeet het sowieso. Jij vergeet het waarschijnlijk. Maar dat is nog altijd beter dan sowieso.”
- Wanneer ik uitbundig in de auto Let It Go van Frozen aan het zingen ben. Zus: “Ik ben dit aan het opnemen, hè!” Ik, geschrokken: “Hoezo ben je dit aan het opnemen?!” Zus: “Grapje! Je had je gezicht moeten zien…”
Hoe gaat het met jullie? Hebben jullie een fijne week gehad?
3 reacties
Haha, dat punt van de confetti! Zoiets zou mij ook echt overkomen. En Roy was duidelijk in de moed voor leuke woordgrappen, haha. Moest stiekem hard lachen om de eerste!
Die grapjes van Roy zijn tegelijkertijd rotslecht en geweldig, haha! :’D En dat van die confetti zou mij ook kunnen overkomen.
Haha zo te horen heb je genoeg mensen met humor in je omgeving, haha! Love it!