Deze week bleek subtiliteit niet mijn sterkste kant, viel Roy’s botanische droom letterlijk en figuurlijk in duigen en mondde een onschuldige vraag bijna uit in een telefoontje naar personeelszaken.

• Collega 1: Heb je ook een eigen website? Collega 2: “Jazeker. P-o-” *collega tikt driftig* “r-n-h” Collega 1, die opeens doorhad wat ze aan het tikken was: “Nóú!”
• Collega 1, die bekendstaat om haar niet per se sterke muzieksmaak: “Waarom heb ik eigenlijk geen speakers?” Collega 2: “Dat hebben we bewust gedaan.”
• Wanneer Roy en ik cactussen aan het uitzoeken zijn voor de cactussentuin en ik klaag over de hoeveelheid stekels die al in mijn hand zijn blijven zitten. Roy, ietwat geërgerd: “Je doet ook helemaal niet voorzichtig!” Ik, verontwaardigd: “Ik doe wèl voorzichtig.” *grijpt naar een cactus* “AU!” Roy: “Dat bedoel ik.”
• Roy, wanneer hij met trots naar de cactussentuin kijkt die hij al maandenlang wilde maken: “Nou, ik zou zeggen: niets meer aan doen. Helemaal perfect.” *cactus valt voor zijn neus om* “Kut.”
• Wanneer ik vol passie aan het meezingen ben met de radio, wil gaan voor de uithaal, maar te vroeg inzet: “Oh…”, aldus ik ietwat beschaamd. “We waren er nog niet.” En Roy vervolgens helemaal dubbel ligt.
• Wanneer collega’s vertellen over een mannelijke collega die, net als hen, ook veel is afgevallen. Collega 1, zodra hij binnenkomt: “Hé [naam collega], laat je dik-foto’s eens zien!” Mannelijke collega, plagend: “Vraag je nu of ik mijn dickfoto’s wil laten zien? Ik denk dat ik even ga bellen met personeelszaken.”

FACEBOOK * INSTAGRAM * YOUTUBE * TWITTER

Fotografie: Fleur Joesten Photography