Degenen die mij volgen via Twitter en Instagram hebben het vast meegekregen: ik heb een bril nodig! Ik had al maandenlang last van vermoeide ogen wanneer ik achter de computer werkte en het werd steeds erger. Tijdens mijn bezoek aan de opticien was het dan ook al snel duidelijk wat de oorzaak was. Benieuwd? 

De ‘diagnose’: latente hypermetropie. Een vorm van verziendheid, waarbij je ogen niet goed accommoderen en (in mijn geval) samenwerken. In noob-taal: verkrampte oogspieren.Van veraf zie ik alles prima, maar van dichtbij wordt het allemaal een beetje blurry. Mijn oogspieren moeten dan extra veel werk verzetten om een scherp beeld te creëren. Aha! Vandaar dat ik altijd vermoeide ogen kreeg wanneer ik achter de computer werkte. Hoewel mijn linkeroog het nog  kon handelen, kon mijn rechteroog wel wat extra steun gebruiken. De keuze was dan ook snel gemaakt om een bril te nemen.

Verrassend genoeg was ik er vrij snel uit wat ik wilde. Ik was namelijk dol op mijn nepbril (typisch gevalletje van: be careful what you wish for…) en was dan ook op zoek naar een vergelijkbaar exemplaar. Zeker vanwege jullie enthousiaste reacties op Instagram. Uiteindelijk is het een donkerbruine bril van Ray-Ban geworden met lichte accenten. Het is nog steeds enorm wennen qua zicht (door de plus-sterkte voel ik me echt een midget), maar ik ben onwijs blij qua montuur. Bij mijn kersverse titel Master Of Science is een bril natuurlijk ook wel héél passend…