This is the last chapter of 2014, make it a good one. En of dit een maand is die ik nooit zal vergeten. Ik reisde op één dag 6 uur met het openbaar vervoer vanwege twee wisselstoringen, mijn vader brak zijn sleutelbeen en opeens moest ik véél meer respondenten optrommelen voor mijn afstudeeronderzoek dan gepland. Maar heus: ik heb ook ontzettend veel gelachen. Benieuwd? 

• Toerist op straat in Amsterdam: “Do you know where the coffeeshop is?” Dat moment dat je door twee emotionele fases gaat: 1) Gevleid. Ik zie er blijkbaar uit als een ingeburgerde Amsterdammer (*hoera*) en 2) Beledigd. Zie ik eruit alsof ik weet waar een coffeeshop is?!
• Mijn vriend en ik die alle kerstcadeautjes al hebben ingekocht. En het was niet eens december. Mogen wij alsjeblieft een applaus?
• Als mijn vader me -na twee wisselstoringen op één dag, 4 vertragingen, één omleiding en 6 uur in het openbaar verder- me met de auto om half 12 ‘s avonds komt ophalen in Nijmegen. Ik: “Mijn ingewanden liggen nog in Nijmegen.” Vader: “Hoezo?” Ik: “Door jouw rijstijl voel ik G-krachten die ik nog nooit eerder heb gevoeld”
• Stiekem tijdens het lezen van artikelen met de invulling ‘gift guide’ voor mezelf aan het snuffelen… Yep. Guilty. 
• Wanneer ik bij mijn moeder klaag ‘geen idee’ te hebben welke statistische toets ik moet gebruiken om mijn dataset te analyseren. Mama: “Ik heb een blaadje met sneltoetsen; heb je daar iets aan?” Nu weet ik meteen waar die wiskunde-ravijn in mijn hersenen vandaan komt…
• Als ik na een fikse stalksessie op Facebook, een blog en een e-mailbom na het weekend trots aan mijn stagebegeleider meld dat ik ‘al ruim 100 respondenten heb van de 150’. Scriptiebegeleider: “Zo, dat gaat rap! Misschien is het toch beter als je voor de 200 gaat…” Heus. Je wordt gewoon genaaid waar je bij staat.
• Wanneer mijn moeder aan mijn oma vertelt hoe mijn vader zijn sleutelbeen heeft gebroken: “Hij is met de brommer over natte bladeren uitgegleden.” Papa: “Ik lijk de nationale spoorwegen wel!”

Stel: je zou op dit moment een enkeltje hemelpoort krijgen. Wat gebeurt er dan met al die gezellige partykiekjes op Facebook? En die ‘ik eet nu een boterham met pindakaas’-berichtjes op Twitter? Zou je willen dat deze worden vereeuwigd op het internet óf mogen zij van jou een enkeltje online prullenbak? Ik ben héél nieuwsgierig naar jouw mening…

Waarom ik hiermee je zondagse chillsessie onderbreek? Op dit moment ben ik bezig met mijn afstudeeronderzoek met het onderwerp: hoe jongeren denken over het behouden van hun social media-profiel(en) wanneer ze zouden komen te overlijden. Nee. Niet echt een ‘rainbows & unicorns’-onderwerp, maar wél heel belangrijk om eens serieus over na te denken. Natuurlijk ga ik er niet vanuit dat je op deze leeftijd een setje engelenvleugels aangeboden krijgt, maar stél… Zou je willen dat jouw Instagram-kiekjes, ‘hi-ha-ho’-statusupdates en berichtjes van vrienden online bewaard en/of zichtbaar zouden blijven?

BEN JIJ TUSSEN DE 18 – 25 JAAR?
Help me dan alsjeblíéft met afstuderen door het invullen van deze vragenlijst. Het duurt ongeveer 10 minuten én je maakt ook nog eens kans op een Bol.com cadeaukaart t.w.v. €20,-. Ik ben je écht waanzinnig dankbaar als je Netflix even op pauze wil zetten en hier de tijd voor wil nemen. Help jij mij alsjeblíéft met afstuderen?

Wat heb ik weer een ontzettend leuke en afwisselende week achter de rug. Het ene moment stond ik op een kerstborrel in Amsterdam en het volgende moment was ik druk in de weer met mijn afstudeerscriptie. Deze week had mijn kapster een wel héél bijzondere koosnaam voor mijn pony, speelde ik privédetective in het Kruidvat en belandde ik per ongeluk bij een verkeerde lezing.

• Als mijn vriend en ik die tijdens onze rit naar het hotel in Zandvoort, waar we een weekendje naartoe gaan, over onze bestemming babbelen. Vriend: “Ik heb eigenlijk helemaal niet gekeken naar de foto’s van de hotelkamer.” Ik: “Ik ook niet.” Vriend: “Wat als het hotel nou gewoon ‘vier sterren’ heet?”
• Als mijn vriend en ik datzelfde weekend besluiten een middag naar Haarlem te gaan. Ik: “Ik vind herenhuizen altijd zó mooi” Vriend: “Jammer dat jij er niet in mag, hè…”#flauw
• Bijsluiters van medicijnen en dan met name de ‘Bijwerkingen’-sectie. Je wordt er spontaan hypochonder van.
• Om te ‘compenseren’ dat ik op dinsdag niet naar college was gegaan, besloot ik samen met mijn moeder en zus voor extra ‘nerd points’ naar een lezing over ‘de prikkelbare darm’ te gaan. Ik voelde me zó ijverig.
• Om daar eenmaal aangekomen erachter te komen dat het programma van de avond was gewijzigd in ‘bevolkingsonderzoek darmkanker’. We vonden de gemiddelde leeftijd van de aanwezigen al zo hoog… #awkward
• Al bellend met de Ziggo Klantenservice als ik opeens geen internet meer heb. Vrouw: “Het lijkt alsof je modem een time-out heeft.” Ik: “Ja, dat blijkt…” No shit, Sherlock.
• Mijn kapster terwijl ze door mijn haar aan het friemelen is: “Even kijken hoe het met jouw my little pony is.” Nou, ze is niet roze, heeft geen glitters en ook geen bijpassende soundtrack. 
• Een oude vrouw die door het gehele Kruidvat steeds de naam van haar kleinkind aan het schreeuwen is. Eenmaal bij de kassa: “STIJN! WÁÁR BEN JE?!” Ik: “Erm… Hij staat náást je.” Femke Kamps – Privédetective. Ook in te huren voor feesten en partijen. 
• Of ik gratis een banner op mijn blog wil plaatsen, want -ik citeer- “Zo blijven bezoekers langer op je site” Yo, doei