De één wil een villa in de tropen, de ander wil zes kinderen en een man met een charmant exotisch accent. En ik? Als iemand mij vroeg naar mijn levensdroom, dan was mijn vaste antwoord ‘ooit’ te willen schrijven voor Cosmopolitan. En guess what?! I DID IT!

Ik lees de Cosmopolitan al langer dan ik eigenlijk zou ‘mogen’. Toen ik 14 was, had ik artikelen als ‘De vijf trucs om die promotie te scoren’ en ‘Hot Sex! Met deze standjes maak je hem helemaal gek’ al grondig bestudeerd. Maar hé: a good education is the key to success, right? ;-). Bloednerveus was ik dan ook toen ik de kans kreeg om een proefopdracht voor mijn droomblad te schrijven. Zeker toen bleek dat het eindproduct het grootste artikel zou moeten worden dat ik tot dan toe had geschreven: 1600 -“can I panic now?”- woorden. Nog nerveuzer was ik toen na urenlang tikken, het mailtje met de feedback terugkwam (denk: nerveus op en neer draaiend op mijn bureaustoel). Al snel las ik het verlossende woord…het artikel wordt gepubliceerd! Aaaaaaaaaaaaaaaaah!

Misschien klinkt het voor sommige overdreven dat dit mijn droom is. Toen ik bijvoorbeeld tegen een vader van een vriendinnetje zei dat ik ‘gelukkig zou kunnen sterven’ als ik mocht schrijven voor Cosmopolitan, zei hij ook: “Je kunt het ook overdrijven, hè.” En daar had hij natuurlijk ook een punt. Maar ja. Hoe moet je anders uitdrukken dat het echt een droom is die uitkomt? ‘Een droom die uitkomt’, klinkt namelijk ook zo suf. Meer iets voor een bejaard stelletje dat voor het eerst voet zet op Australische bodem ofzo. Anyway. Mijn eerste artikel zal verschijnen in issue 6 (rond mei)! Dus als ik rond die periode niet bereikbaar ben, lig ik waarschijnlijk te bivakkeren onder de brievenbus.