Waar veel mensen klagen over ‘de dagelijkse sleur’, is mijn leven gevuld met blonde opmerkingen en ongemakkelijke situaties. Deze week dachten een paar mensen dat ik zwanger was, werd ik opslag fan van een boyband die ik eerder probeerde te blokkeren en had ik mijn laatste tentamen OOIT. Hopelijk.

• Uit eten met de neven en nichten van mijn vriend. Nicht: “Hé, hier hebben ze een schotel met vergeten groenten.” Schoonbroer (ofwel zwager ;-): “Die zitten er dus niet bij…” Droge humor. Ik vind het fantastisch.
• Ik tegen ‘aangetrouwde’ neef die een kindje verwacht: “Heeft ze nog opvallende zwangerschapsperikelen?” Neef: “Nee, hoor. Ze wordt alleen maar chagrijnig als ze moe is, honger heeft of lang moet lopen.” *vriend wijst direct naar mij* Ik: “Hé, dat heb ik ook…” *stilte* “Maar ik ben niet zwanger!”
• Om de volgende dag een YouTube-filmpje naar een vriendinnetje te sturen. Vriendin:”Ik hoorde eerst alleen die ClearBlue zwangerschapsreclame, dus ik dacht: what the hell wil jij nou weer vertellen?” Ik: “Als ik zwanger ben, dan vertel ik dat wel op een andere manier dan via een YouTube-advertentie” MAAR IK BEN NIET ZWANGER!
• Het is eigenlijk té gênant om toe te geven, maar echt: ik ben verslaafd (ja, verslááfd) aan Steal My Girl van One Direction. Die lage tonen doen het ‘m (couple billion in the whole wild wooohooorld). En natuurlijk: na, na, na, na, na, na.
• Ik: “Ik mag 10 tot 15 mensen uitnodigen voor mijn diploma-uitreiking. Ik zou niet weten wie allemaal…” Mama: “Misschien vinden je broer en zus het wel leuk om te komen?” Ik: “Ik weet niet of ze daar écht op zitten te wachten” Mama: “Hmm, inderdaad. Dan gaat je zus waarschijnlijk vragen ‘wanneer de liedjes komen'” (Lees: Als er ergens geen ruimte is voor een happy cover van ‘Shake It Off’, dan is het wel een diploma-uitreiking op de universiteit….)
• Dat punt dat je zó klaar bent leren en luidkeels aan het meebrullen bent met ‘Fuck It All‘ (hilarische parodie op Let It Go van Frozen). Voor zover je de songtekst kan bijhouden dan (lees: vooral heel veel ‘Fuck It All’ de open ruimte in schreeuwen). 
• ‘s Ochtends om half 8 in de auto naar de universiteit rijden en horen dat het geluid van Q-Music is geraden. Heus ik zat haast nog harder te stuiteren van enthousiasme dan de man die daadwerkelijk het geluid had geraden.
• Zo enthousiast zijn dat ik mijn (hopelijk) laatste tentamen achter de rug had, dat ik in mijn huppelsprongetjes naar de uitgang bijna mijn collegekaart vergat. Gelukkig floot de toezichthouder me met een chagrijnige ‘Mevrouw…’ terug. Oeps!