Een aantal weken geleden vroeg ik jullie mee te doen aan mijn afstudeeronderzoek: ‘Till death do us part. Als afsluiting van mijn universitaire carrière (klinkt dat niet fancy ;-)?) deed ik namelijk onderzoek naar hoe jongvolwassenen denken over het digitaal nalatenschap. Op veler verzoek, deel ik vandaag met jullie de uitslag. Benieuwd?
In totaal vulden 220 respondenten (18 – 25 jaar), binnen een tijdsbestek van vijf dagen, mijn enquête in. Nogmaals ontzettend bedankt daarvoor! Ik had nooit durven dromen dat ik mijn respondenten zo snel had kunnen verzamelen. Ook waren jullie reacties ontzettend bemoedigend. Iedereen bleek ontzettend geïnteresseerd in dit onderwerp. Heel leuk om te lezen. Alhoewel ik jullie pas over 80 jaar een setje engelenvleugels toewens, natuurlijk. Afin. De beknopte samenvatting:
Uit dit onderzoek is gebleken dat een ruime meerderheid van de jongvolwassenen nog nooit eerder over het digitaal nalatenschap heeft nagedacht (75%). Wordt hen hier echter naar gevraagd, geeft een meerderheid aan zijn of haar online profiel niet te willen behouden wanneer ze zouden komen te overlijden (58,6%). Pijnlijk voor de nabestaanden, privacy en ‘nutteloos’ om het profiel in stand te houden, worden allen benoemd als reden. Opvallend hierin is wel dat ze hun online profiel liever niet direct verwijderd zien, maar slechts na enkele weken of maanden na hun overlijden. Jongvolwassenen die wel geïnteresseerd zijn in het behouden van hun online profiel (41,4%), geven als redenen dat het hen juist fijn lijkt voor nabestaanden om regelmatig hun profiel te kunnen bekijken en het een goede manier is om te laten zien wie ze waren. Echter, hebben beide groepen deze wens veelal niet gecommuniceerd naar familie en/of vrienden of vastgelegd bij een bedrijf of overheidsinstelling.
Een paar snelle feitjes:
– Facebook is het meest populaire platform om te behouden als digitaal nalatenschap (43,2%), respectievelijk gevolgd door Instagram (21,9%), Twitter (9,1%) en LinkedIn (3,6%)
– Het merendeel geeft aan zich het meest aangetrokken te voelen tot een In Memoriam-pagina of een onveranderd online profiel. Voor een actief profiel gebaseerd op algoritmes, was het minste animo. Het merendeel gaf alleen aan dit ‘creepy’ te vinden.
– Hoe actiever je bent op Facebook bij leven, hoe meer geneigd je bent te kiezen voor het digitaal nalatenschap (addicted, much ;-)?)
“Hé Fem: wat zou jíj nou willen?” Natuurlijk kan ik deze vraag nu niet onbeantwoord laten. Mijn antwoord is simpel: al mijn online profielen zouden verwijderd mogen worden, behalve… mijn blog. Hier stop ik namelijk zoveel werk in. Het is dé digitale plek voor mijn hersenspinsels en het delen van de belangrijkste momenten in mijn leven. Ja. Dit blog zou ik voor altijd en eeuwig willen bewaren. Als digitaal puzzelstukje van wie ik was.