Er is er één jarig hoera, hoera! Dat kun je wel zien dat is Wikkie. Yep, ons fluffy familielid mag vandaag alweer 4 kaarsjes uitblazen. Tenminste, dat dénken we. We hebben Wikkie namelijk geadopteerd uit het asiel toen ze (naar inschatting) anderhalf jaar was. Toch vieren we ieder jaar op 16 juli haar verjaardag. Hoe dat zo is gekomen, vertel ik in deze post. Lezerswaarschuwing: bevat een hoge dosis kattenliefde.
De eerste ontmoeting
Ik kan me ieder detail van mijn eerste ontmoeting met Wikkie herinneren. De nieuwsgierige begroeting, hoe ze haar achterzijde speels wiebelde om een speeltje te lijf te gaan en bovenal hoe aanhankelijk ze was. We stonden dan ook nog geen kwartier na onze ontmoeting buiten met ons nieuwe huisgenootje. Enige hekelpunt: het was niet bekend wanneer ze precies geboren was, omdat ze destijds aan was komen lopen in het asiel. En laat ik nu net verjaardagen heel belangrijk vinden.
De oplossing leek echter zo gevonden. In de auto op weg naar ons (toen nog) appartement zeiden we: “Oké, Wikkie. Je moet miauwen bij de juiste maand én de juiste dag wanneer je jarig bent.” We noemden de maanden van het jaar hardop en begonnen met tellen. Toen we de maand ‘juli’ noemden en het nummer ’16’ begon ze te miauwen. En ja, sindsdien vieren we haar verjaardag op 16 juli.
Pluizige pakketbezorger
Hoe ‘week’ het ook voelt om te zeggen: het is niet te beschrijven hoeveel liefde ik voor haar voel. Iets wat je waarschijnlijk alleen begrijpt als je zelf ook een huisdier hebt (gehad). Ik vind haar -vanzelfsprekend- de liefste, leukste en meest briljante beest op deze aardbol. Van hoe ze me overal volgt (weet je nog: die keer dat ze mee een pakketje ging ophalen?) tot het feit dat we elkaar met één blik begrijpen. Ik had jullie gewaarschuwd voor de hoge dosis kattenliefde.
Onverwacht cadeau
Een onverwacht cadeau in het leven van Wikkie was Nox. Dit was voor Wikkie overduidelijk een cadeau à “Dat had je echt niet hoeven doen. Maar écht.” Wikkie is een rustige poes, Nox een spring-in-het-veld. Letterlijk. Vrienden grappen weleens dat het net lijkt alsof Nox een ‘vijf seconden’-geheugen heeft, omdat ze binnen enkele minuten wel zevenendertig keer verwonderd kan zijn over één en dezelfde vlinder.
Kattenkwaad
Was Nox echter te klein en te mager voor haar leeftijd toen we haar adopteerden, is ze nu flink gegroeid en aangesterkt. Ze zoekt graag toenadering tot Wikkie, maar zij wil haar gouden mandje niet delen. Wel merken we dat het een stuk beter gaat sinds Nox dankzij haar sterilisatie naar buiten mag. Nu Nox haar energie ook buiten kwijt kan, hebben de twee veel minder conflicten.
Al hoop ik nog op de dag dat ik hen gezellig samen op de bank of in een mandje aantref. Ach. Laten we het stapje voor stapje doen. Of beter gezegd: pootje voor pootje. Grappig genoeg trekt Nox uit haarzelf naar Roy toe (en vice versa) waardoor de aandacht tussen de twee in ieder geval eerlijk wordt verdeeld. En anders zijn ze wel knuffelig genoeg om hun aandeel op te eisen.
Herkenbaar voor kattenliefhebbers? Hoe zou jij je band met je huisdier(en) omschrijven?
Gefeliciteerd met Wikkie! Wat een schatjes zijn Wikkie en Nox en ik moest lachen om je omschrijving van hun totaal verschillende karakters. Heerlijke beestjes zijn het toch!
Onze Beertje is een aantal weken geleden overleden, maar ik herken heel erg de verschillen tussen jouw katten in hoe het tussen Beertje en Paco (onze andere kat) ging. Paco is een echter doerak, terwijl Beertje vooral een keurig dametje was. Je zag haar vaak kijken naar Paco met een blik van “God, heb je hem weer, uitslover!”. Heel vermakelijk ;)
Van harte Wikkie! Nog vele poezenjaren voor jou, het liefst x 9 ;)
Sinds ik uit huis ben heb ik katten, en helaas hebben we de pech dat er twee te vroeg zijn overleden (een met 11 en een met 4 jaar). Omdat we graag twee katten tegelijk hebben, hebben we al drie verschillende poezen-stelletjes bij elkaar meegemaakt.
Het is nooit slecht gegaan gelukkig, maar de ene dynamiek werkt soms duidelijk beter dan de ander. Nu hebben we twee poezen die het uitstekend samen doen – ondanks dat de jongste zich graag het meest dominant opstelt. Hoewel de oudste groter en sterker is gaat ze daar namelijk over het algemeen maar wat graag in mee! Resultaat: Lange speel, was en knuffelsessies.
Ik moet zeggen dat mijn ervaring is dat hoe ouder de katjes worden, hoe rustiger en toleranter ze zich naar elkaar beginnen te gedragen. En ook, dat als er eentje onverhoeds wegvalt, de ander toch meer kan missen dan je zou denken!
Achja… Cats ;)
Wat een leuke anekdote over hoe jullie Wikkie haar verjaardag achterhaald hebben. :) Ik heb zelf geen poes, maar het klinkt wel als een vrolijke bende om zo’n katjes in huis te hebben!
Ahhhh, wat ben je toch een schattige poezenmama fem! Haha! Gefeliciteerd Wikkie, dat je maar mooi verwend mag worden met knuffels en lekkernijen :)
Alsnog gefeliciteerd met je verjaardag, Wikkie! Tof hoe jullie de datum geprikt hebben. :-)