Afgelopen dinsdag was het zover: dé dag waarop ik mijn zus en haar verloofde, als buitengewoon trouwambtenaar voor één dag, in de echt mocht verbinden. Ik deel met jullie alvast een korte terugblik van deze bijzondere bruiloft en mag van het bruidspaar ook de eerste ‘ruwe’ foto’s met jullie delen. Yep. Dit betekent ook dat jullie eindelijk de prachtige bruidsjurk van mijn zus te zien krijgen waar iedereen zo nieuwsgierig naar was…

Tegen alle verwachtingen in had ik de nacht van maandag op dinsdag bijzonder goed geslapen. Misschien was het te wijten aan het feit dat ik in sugar coma lag van de hoeveelheid verjaardagstaart van mijn vriend, misschien aan die paar wijntjes die ik had gedronken net voor het slapengaan. Of (misschien) lag het toch aan het feit dat ik de ceremonie tot in de oneindigheid had geoefend dat ik het letterlijk kon dromen. Afijn. Ik werd bijzonder uitgerust wakker en dit was een fijn gezien die nerveuze kriebels al snel hun entree maakten. Nadat ik mezelf had klaargemaakt en mijn haar had laten opsteken bij Cosmo Hairstyling door middel van een touch-up (lees: Beste. Uitvinding. Ooit. En nee. Dit artikel is niet gesponsord), stapten Roy en ik in de auto op weg naar Zandvoort. Eerst om bij het gemeentehuis de documenten en toga(!) op te halen die ik nodig had om de ceremonie officieel te voltrekken, en als eindbestemming het hotel om de bruidsjurk van mijn zus aan te mogen trekken.

Mag ik even een moment voor hoe prachtig mijn zus er wel niet uitzag als bruid? Oké, oké misschien ben ik een beetje bevooroordeeld, maar… WAUW. Alle puzzelstukjes vielen samen. De prachtige trouwjurk, het haar met subtiele diamanten, de matchende sieraden en de eveneens flawless make-up. Ik was maar wat blij dat de getalenteerde fotograaf Svenja de gehele dag aanwezig was om ook dit soort momenten vast te leggen. Zo ook het moment dat ik in diepe concentratie nog de sleep van de bruidsjurk aan het goed leggen was. Ik wilde uiteraard dat alles perfect was voor mijn grote zus (ik verklapte al eerder: bridesmaidzilla). Hoewel deze foto’s -naar eigen zeggen- nog ‘ruw’ zijn bewerkt, vind ik ze nu al prachtig.

Nadat ik mijn zus in haar trouwjurk had geholpen en zelfs de bruidegom even moest helpen met zijn veters strikken (iets met: zenuwen en ingewikkelde veters), begaf ik mezelf snel al dribbelend op mijn hakken naar de strandtent om alles voor te bereiden. Echter was ik door de uitgelopen voorbereidingen zo aan de late kant, dat ik vrijwel geen tijd meer had om nerveus te zijn. Voordat ik het wist hielp Roy mij in mijn toga en stonden de bruidegom en ik (voor mijn gevoel na even te hebben geknipperd met mijn ogen) daar samen zenuwachtig te wezen bij het altaar. Gelukkig was iedereen zo druk bezig met het kijken naar de binnenkomst van mijn prachtige zus en vader, dat ze niet zagen dat ik toch even moest slikken toen ze binnenkwamen op het nummer A Thousand Years… Al wijt ik dit natuurlijk ook graag aan een ronddwalende zandkorrel.

En toen… Was het mijn beurt. Het was het moment dat de officiële ceremonie begon en ik mijn zus en haar verloofde in de echt zou gaan verbinden. Wat vond ik het spannend, maar -tegen alle verwachtingen in- had mijn plezier het gewonnen van de zenuwen. Waar ik tijdens het oefenen niet zonder mijn blaadje kon, merkte ik dat ik tijdens de ceremonie nog nauwelijks naar mijn uitgeschreven teksten keek. Het leek alsof de woorden gewoon uit mijn mond vloeiden op het moment dat ik naar het bruidspaar keek. Zo bizar was dat. Het voelde heel fijn en vertrouwd om naast hen te staan. Begrijp me niet verkeerd: bruidegom Jordy bespeurde bij mij nog wel een trillende kaak van de zenuwen, omdat hij zo dichtbij me stond. Verder leek echter niemand het in de gaten te hebben dat ik zo zenuwachtig was. Zelfs ik niet toen ik achteraf de beelden terugkeek. Heel grappig. Uiteindelijk was ik wel iets sneller klaar met mijn speech dan dat ik was geweest tijdens het oefenen, maar dit was beslist niet erg. Ik had hier van te voren al rekening mee gehouden, en uiteindelijk duurde de gehele ceremonie in totaal zo’n 25 à 30 minuten. Precies zoals het bruidspaar ook wilde. Lees: Als het aan de bruidegom had gelegen, had ik meteen moeten beginnen bij de ‘Ja, ik wils’ ;-)

En toen was het: FEEST! Eerst toasten we gezamenlijk op het kersverse paar en werd het koppel apart genomen voor de ‘love shoot‘. Hoewel de daadwerkelijke ceremonie niet op het strand kon plaatsvinden, omdat het echt a) te koud en b) te wisselvallig was, waren er gelukkig wel zonnige momenten waarop het koppel kon rondrennen op het strand. Beeld hierbij in dat ik achter de schermen het bruidspaar wederom achterna hobbelde op hakken om de sleep vast dan wel los te maken. Vervolgens genoten we met zijn allen van een heerlijke barbecue, hadden we als familie nog een quiz in elkaar gezet over het bruidspaar, werd er een speciaal trouwboeket het publiek in gegooid (I got it!) en gingen uiteindelijk nog alle voetjes van de vloer op de meest diverse mix aan nummers ooit. Van hardstyle en carnavalskrakers tot ABBA en populaire Top 40-nummers. Het was hilarisch om te zien hoe steeds een andere groep van bruiloftsgasten de dansvloer veroverde. Al heb ik samen met mijn zus en een vriendin de gehele avond gedanst. En de polonaise gedaan. Of zelfs al zittend op de grond ‘geroeid’. Je begrijpt dat mijn hakken aan het einde van de avond gewoon ook helemaal uitgingen.

Mijn favoriete moment van de dag? De stiefmoeder van de bruidegom en ik hadden om de bruiloft op romantische wijze te eindigen het nummer ‘You’ll Never Walk Alone” aangevraagd (iets met: cliché is oké), waar de kersverse Mr. & Mrs. spontaan op begonnen te dansen te midden een kring aan enthousiast zingende bruiloftsgasten en bellenblaas. Al kijkend over de schouders van haar kersverse man gaf mijn zus mij een subtiele knipoog en zei geluidloos terwijl ze me even bleef aankijken ‘thank you‘. Het moment dat het voor mij -met mijn bellenblaas nog in de hand- toch wel héél even stil werd.

Wat vinden jullie van deze eerste beelden van de bruiloft? Vinden jullie (de jurk van) mijn zus ook zo mooi? Ik hoop binnenkort nog meer foto’s met jullie te kunnen delen. Inclusief (betere) foto’s van mijn jurk en uiteraard de ceremonie zelf. Yep. Inclusief foto’s van mij in toga.

FACEBOOK * INSTAGRAM * SNAPCHAT * YOUTUBE * TWITTER

Beeld: Svenja Photography