Wauw. Wat heb ik een fantastische week achter de rug. Deze week liet mijn vriend duidelijk weten hoe hij dacht over mijn zangkunsten, kreeg ik een superleuk berichtje van mijn ‘Indiase ouders’ en heb ik geleerd hoe je iemand uit de lift redt. Soort van.

• Vriend die tijdens een lang verhaal constant op zijn mobiel aan het kijken is. Ik: “Hallo! Luister je wel?” Vriend: “Even wachten. Ik ben een test aan het doen: ‘Hoe asociaal ben jij in het verkeer?'” Ik: “Nou, je bent in ieder geval heel asociaal tegen je vriendin.”
• Een ‘hoe-red-je-iemand-uit-de-lift’-cursus aanschouwen. Heus. Er waren vier man aan het kijken hoe de cursist, verbaal begeleid, een fictief persoon aan het redden was. Ook ik weet nu alles van haakvergrendelingen en hoofdschakelaars.
• Vriend: “Waar gaan jullie heen?” Schoonvader: “Duitsland” Vriend en ik: “Deutschland, Deutschland über… Nee, dit kan echt niet.” 
• Wanneer ik keihard aan het meezingen ben met My Life Would Suck Without You van Kelly Clarkson. Vriend: “Stil eens!” *doet raampje van de auto open* Ik: “Wat doe je?” Vriend: “Misschien kunnen we de honden horen huilen.” En bedankt, hè… 
• Eyeopener van de week: nog maar vijf maandagen tot Kerst. Woehoe! Nu kan ik dus weer ongegeneerd meezingen met feed the world -erm, nee- HEAL the world. Aan dat laatste moet ik nog even werken.
• Mijn ‘Indiase ouders’, waarbij ik met twee vriendinnen in 2010(!) een maand lang heb gewoond, die me een berichtje sturen dat ze volgend jaar voor het eerst naar Nederland komen. Too. ECXITED!
• Collegegenootje die in de uitvaartbranche werkt, als ik vertel over de huilende meisjes tijdens de meet-and-greet met Demi: “Ik werk ook dagelijks met huilende mensen, maar daar krijg ik geen miljoenen voor.” Verschil moet er wezen?
• Jezelf en Demi Lovato in één audiofragment horen is haast nog vreemder, dan haar in het echt ontmoeten. Bijna dan, hè.
• Ik moet dringend een andere slot op mijn fiets. Door al dat gesjor lijkt het nu iedere keer alsof ik mijn eigen fiets aan het stelen ben.
• Vriend stuurt foto van zijn arm tijdens een allergietest, waar ik een grote bult al langs de strip zie opkomen. Ik: “Aaah, je hebt daar al een bult. Wat is dat? Huismijt?” Vriend: “Dat is een muggenbult.” Oh.
• Dat moment dat je ‘echt geen zin’ hebt om beneden je handtas te pakken, om te ontdekken dat deze gewoon naast je ligt. Hoera!

Is het héél erg als ik zeg nu al ongelofelijk veel zin te hebben in kerst? Schaamteloos lange sessies bij de verwarming, Love Actually op repeat en gezellige gourmetten met familie… Het is natuurlijk nog lang niet zover. Wel mocht ik deze week alvast (letterlijk!) voorproeven dankzij mijn nieuwe HEMA-blog, knuffelde ik met een puppy en was ik bezig met de laatste loodjes voor de Fashionista Schoolagenda 2015 – 2016. Kijk je mee?

 * What does the fox say?! Ik had echt een instant crush op dit schattige bord van de HEMA. Waarvoor ik ‘m ga gebruiken, weet ik nog niet. Maar hé: het staat in ieder geval heel gezellig in mijn kamer en ik krijg er nu al kerst kriebels van. * Voor het eerst in een lange tijd weer eens een selfie genomen met mijn iPhone. Ola! * De té schattige Franse bulldog van mijn schoonzusje: Buddy! Extra lief: toen ik op zondagochtend mijn wekelijkse tosti aan het maken was, ging hij op mijn voet liggen. #drool

 * Nieuwe toevoeging op mijn site: de GIF-sidebar. Ik vind het heerlijk om herkenbare uitspraken en bijpassende GIF’s met jullie te delen en besloot dan ook deze een vaste plek te geven op mijn blog. Wat vinden jullie? * En blog numero vier is ook alweer onderweg naar de digitale inbox van HEMA. De opdracht van deze maand? ‘Kerst Blijmakers’. Tja. Daar hoort uiteraard een gingerbread man bij. * Ook was ik afgelopen donderdag voor het eerst in lange tijd weer op de Fashionistar-redactie te vinden. Hebben jullie het nieuwe nummer al gespot?

Zijn jullie weer klaar voor een verse dosis bizarre situaties en blonde opmerkingen? Deze week bleek mijn banaan een gewilde snack tegen de eerste Carnavals-kriebels, kregen mijn vriend en ik de taak om op een puppy te passen en waren een collega en ik bang dat we werden ontvoerd.

• Vlak voor mijn presentatie aan een volle collegezaal (in het Engels!) al knabbelend op een banaan, terwijl Vriendin 2 naast me druk (en lichtelijk gefrustreerd) door alle gezellige Carnavals-kiekjes op Facebook aan het scrollen is. Vriendin 1: “Een banaan heeft een ontspannende werking, hè?” Ik: “Klopt, het is een magnesium-bommetje.” Vriendin 2: “GEEF MIJ NU DIE BANAAN! Ik kan niet tegen al deze gezellige foto’s…”
• Collega 1 die ‘klaagt’ dat iedereen haar altijd zo’n ‘stadsmeisje’ vindt, om vervolgens vijf minuten later te zeggen: “Als ik langs drie bomen moet fietsen, ben ik al bang dat er iemand achter zit.” Collega 2: “En jij vraagt je nog af waarom mensen jou een stadsmeisje vinden?”
• Mijn schoonzus die van haar vriend een té schattige Franse Bulldog heeft gekregen: “Willen jullie even op Buddy passen als wij boven zijn?” Vriend en ik: “Sure!” Mijn vriend -één plas op de houten vloer en poepsessie op het kussen van de andere hond- later: “We nemen een kat!”
• Op 12 november al met een megadikke trui rondlopen en het nog steeds koud hebben. Hoe ga ik de winter ooit overleven?!
• Mijn schoonvader die in de keuken met een aantal anderen zijn accordeon skills aan het bijschaven is (lees: Calm After The Storm zo’n 10 keer achter elkaar). Vriend in de woonkamer: “Ik word gék van die kút-accordeon” Wanneer de repetitie precies na die opmerking stilvalt. #timing
• Als een collega en ik aan het werk zijn aan een tafel, waar om de haverklap mensen gratis spullen mee(-mogen-)nemen. Collega met een paniekblik: “Straks worden wij ook nog meegenomen!”
• Mijn ouders die aan het overleggen zijn om tijdens de kerst op vakantie te gaan. Vader: “Echt, dat is hartstikke leuk!” Moeder: “Helemaal niet. De laatste keer dat we dit hebben gedaan, was je steeds Eefje Wentelteefje aan het spelen.”
• Willen jullie nog even héél hard voor me duimen? Het interview met Demi Lovato -die aanstaande dinsdag in Nederland is- is bíjna rond. BIJ-NA!