Enkele maanden geleden vond ik het nog wel een ding: niet iedere dag bloggen. Dat voelde dan echt alsof ik de boel aan het oplichten was en mezelf geen échte blogger meer mocht noemen. Zeker omdat er op dat moment zoveel bloggers waren die ook gewoon iedere dag een artikel publiceerden. Gelukkig heb ik dit sinds de laatste maanden (eindelijk!) kunnen loslaten. Hoe ik deze knop heb omgezet, deel ik in deze post.
Vorig jaar was er voor mijn gevoel echt een piek qua aan aantal bloggers. Er waren opeens zóveel mensen aan het bloggen geslagen. En dat niet alleen: iedereen postte minstens één keer per dag. Dit was zonder twijfel een zelf versterkend effect, want het was enorm aanstekelijk. Sterker nog: het leek alsof je jezelf haast geen blogger mocht noemen als je níét iedere dag postte. Wanneer je niet in de blogwereld bekend bent, zul je dit niet herkennen. Het is in ieder geval goed om te weten dat ik dit geen prettige periode vond. Hoewel het mij vrijwel altijd lukte om iedere dag een artikel te posten waar ik tevreden over was, maakte de ‘druk’ het bloggen wel minder leuk. Bovendien voelde ik me enorm schuldig als het me op een zeldzaam moment niet lukte om iedere dag te posten. Schuldig, ja.
Een belangrijk moment van ommekeer was toen ik tijdens het Meet The Blogger-event aan de praat raakte met een heleboel andere bloggers. Met name ‘oudere’ bloggers en interieurbloggers. Wat bleek? De meeste van hen postten ‘slechts’ twee keer per week. Simpelweg omdat ze geen tijd hadden om iedere dag te bloggen én het daarnaast belangrijk vonden dat de kwaliteit voor de kwantiteit ging. Geen groundbreaking redenen, maar het zette mij wel aan het denken. Waarom moest ik zo nodig iedere dag posten? Omdat iedereen dit deed? Wat een stomme reden eigenlijk. Het was al op dat moment dat besloot ik om minder te posten. Tenminste, als ik dat wílde. Ik moest er uiteraard geen nieuwe verplichting van maken om minder te posten ;-)
En eerlijk? Ik vond het aanvankelijk best lastig. Zelfs wanneer ik eigenlijk geen tijd had, zórgde ik dat ik alsnog tijd maakte om te bloggen. Hoewel dit natuurlijk niet per se verkeerd is (bloggen is immers ook een baan), voelde het toch wél verkeerd. Gelukkig werd het in de loop der maanden steeds makkelijker om dit los te laten. Vooral omdat ik het ook echt steeds drukker kreeg, en ik écht écht écht geen tijd meer had om iedere dag te bloggen. Uiteindelijk bleek dat schuldgevoel vooral iets waar ik gewoon overheen moest groeien en ik kan nu met ‘trots’ zeggen dat ik nu volledig ontspannen een dag (of twee) níét kan bloggen, zonder bang te zijn dat ik massaal wordt ontvolgd. Hé… Nou niet flauw zijn, en me wél massaal ontvolgen, hè?
Aan alle mede-bloggers: voel jij ook de druk om dagelijks te posten? Hoe ga jij hiermee om?
Zeg ook eens ‘hallo’ op | FACEBOOK * INSTAGRAM * SNAPCHAT * YOUTUBE * TWITTER
Fotografie: Ellen van Lent
Nou, ik ontvolg je zeker niet, ik heb juist respect voor mensen die aan zichzelf kunnen denken wanneer het nodig is. Zelf ben ik een piepkleine blogger en post redelijk onregelmatig, heb een drukke baan, ben mantelzorgster en bloggen is een rust moment om iets voor mezelf te doen. Zo wil ik het ook graag houden en niet als een verplichting zien. De afspraak die ik met mezelf heb gemaakt is dan ook, als ik meerdere malen in een maand het gevoel heb dat ik verplicht ben te bloggen, dan gaat de stekker eruit.
Haha, de beroemde ‘discussie’ over elke dag bloggen. Ik heb het nog nooit gedaan en moet er ook niet aan denken. Het lijkt me verstikkend voelen, en dan moet je ook nog kwaliteit leveren… Althans, dat vind ik belangrijk. Nee hoor, laat mij maar bloggen wanneer ik wil, met kwaliteit :) Goede keuze van je!
Goed dat je hier even bij stilstaat! Ik heb nooit elke dag geblogd, en zal het wellicht ook nooit doen. Geen spijt van, mijn blog draait zo ook ;-). Ik post zelf op maandag, woensdag, vrijdag en op zondag komt er een persoonlijke post. Dat is nét gepast om te zorgen dat er elke keer een kwalitatief artikel online staat. Een DIY of interieuritem maken, kost best veel tijd, dus zo is het haalbaar én combineerbaar met werk. Vind ik super :D. Goed dat je het nu ook los kan laten! X
Ik voel ook enorme druk. Deze week is voor het eerst dat ik iedere dag een blog heb kunnen plaatsen. Volgende week wil ik daar mijn ervaring over schrijven. Kort gezegd: ik vond het best stressvol. En bloggen moet gewoon leuk en ook een hobby blijven.
Toevallig heb ik vandaag een blogpost over de druk niet meer voelen, haha. Ik vind het je goed recht om minder te publiceren dan elke dag.
Nee niet meer. Ik heb er geen tijd meer voor. Ik maak me er ook niet meer druk om, maar dat heeft me ook moeite gekost. Bovendien, even van de andere kant gezien, kan ik het bij anderen ook niet bijhouden als ze elke dag een blogpost plaatsen.
volgens mij doe je het meer dan prima, dus gewoon lekker zo doorgaan!
Hi, hier een ‘oudere’ blogger ;-)
HEEL erg herkenbaar wat je schrijft en ik worstelde er het afgelopen jaar ook mee. In de lente van 2015 was ik hoogzwanger en beschikte ik nog maar over 30% hersencapaciteit. Voorheen ging het me moeiteloos af om iedere dag een blogpost te delen. Vervolgens ging ik gevoelsmatig met geoorloofd verlof, maar voelde ik in mijn kraamtijd toch al enige druk om de hoeveelheid snel weer op te voeren. Want ook al herhaal je als een mantra: ‘Kwaliteit over kwantiteit, Aummmm’ iedere blogger die het bloggen serieus neemt, weet hoe het voelt om je statistieken te zien kelderen. En dan is het verd*md lastig om hier koel en kalm onder te blijven. Het duurde bij mij ook even om mijn draai hierin weer te vinden. Ik weet niet meer wat de aanleiding was om me er niet meer druk over te maken. Hetzelfde als jij denk ik: het te druk hebben om me er nog druk over te maken :-)
De ene week heb ik vijf artikelen, de andere week acht. En als dat er een keer drie zijn: so be it. It is what it is!
Ik voelde eerst die druk ook wel, maar eigenlijk is ‘t nergens voor nodig. Ik blog echt voor m’n hobby en dan wil ik ook dat het leuk blijft, zonder teveel druk. Ik blog nu wanneer ik tijd en zin heb en dat bevalt me prima!
Helemaal met je eens, Fem! Ik post ook niet meer iedere dag en dat voelt echt als een opluchting. Het werd een soort verplichting en daardoor kreeg ik er ook minder zin in op de een of andere manier.
Inderdaad, kwaliteit boven kwantiteit! Al denk ik dat ik het er zelf ook wel lastig mee zou hebben in het begin en me wat schuldig zou voelen.
Elke dag bloggen vind ik persoonlijk niet nodig, maar ik blog wel iedere weekdag. Woensdag is dan voor een video. Dit ritme vind ik wel prettig, ook omdat het weekend dan lekker “vrij” is. :)
Ik heb ook een lange tijd die druk gevoeld ja. Maar nu blog ik, als het lukt, 3x per week. En dat vind ik eigenlijk nu wel goed zo. Anders hou ik voor andere dingen geen tijd meer over.
True story. Ik heb 1 hoofdregel als blogger: blijf ten alle tijden dichtbij jezelf staan.
Ik werk nooit vooruit en ik heb geen planning. Het is pretty much vers van de pers. Mijn lezers weten inmiddels dat als er niks nieuws online staat ik de vorige avond in slaap ben gevallen naast mijn kids in het grote bed ;-)
Mooi om hiervoor gekozen te hebben. Het moet natuurlijk wel gewoon leuk blijven. Ik ervaar het altijd als negatief wanneer ik teveel druk voel, dan ga ik met tegenzin bloggen, terwijl het juist zo leuk is! Daarom heb ik het dagelijkse bloggen maar heel even volgehouden. En nu gewoon weer fijn twee/drie keer in de week :). Inderdaad: kwaliteit boven kwantiteit!
Wat fijn dat je dit wat meer los hebt kunnen laten! Ik heb ook heel lang elke dag gepost, maar sinds ik vorig jaar met mijn master begon, wist ik eigenlijk al meteen dat ik dit niet vol zou kunnen houden en vanaf dat ik minder ben gaan posten, vind ik het eigenlijk ook makkelijker om dit te doen. Ik blijf mij af en toe nog wel schuldig voelen, zeker als ik dan zie dat een ander wel elke dag post, maar de slechte artikelen die ik er vroeger af en toe tussen had zitten, heb ik nu niet meer, dus in dat opzicht verbetert de kwaliteit er wel door.
Dagelijks posten gaf mij zoveel stress, zo’n druk om te MOETEN posten eigenlijk. Dat is niks voor mij, post nu om de dag/om de 2 dagen. Zo kan ik tussendoor ook meer reageren bij anderen en mijn artikelen delen. Heb ernaast ook nog wel een leven zeg maar :’) haha! Nee bloggen moet leuk blijven en geen “moetje”.
Jaaa, herkenbaar! Ik trapte er ook in, postte op een gegeven moment dagelijks nieuwe artikelen… en wat werd ik daar onrustig van! In mijn hoofd ging het de hele tijd door: concepten, nieuwe ideeën, nog even een fotootje van dit en dat voor de blog, aaaghhhrr! No more! Goed dat jij er ook chill mee bent :-)
Stiekem vraag ik mij af waar het vandaan komt. Het als lezer verwachten dat een enkel persoon elke dag (en bij sommige bloggers twee per dag) artikel wordt opgeleverd. Als het gaat om een groep bloggers, ok. Maar een enkel persoon… Er gaat zoveel tijd zitten in het schrijven, maar ook in de foto’s, opmaak, etc.
Zelf volg ik een gigantische handvol bloggers. Er is dus genoeg leesvoer op een dag. Ik lees ook niet alles. Behalve dan die van jou (even slijmen :’)) Jij hebt toch zulke leuke artikelen. Ik zie een dag zonder een post van jou niet als iets negatief, ik zie eerder een dag met een post van jou als feest! (En dubbel feest en die gekke Wikkie voorbij komt :’D)
Ik denk er zelf ook aan om minder dan dagelijks te bloggen en ik begin dat ook te doen in vakantie denk ik. Ik wil genieten van mijn vrije dag dan alleen maar voor de computer te zitten. Ik begin nu ook te denken om meer om kwaliteit te doen.
ik heb zo’n anderhalf jaar geleden besloten alleen te bloggen wanneer ik wilde.. en dat werkte prima met zo’n 3 posts per week :) nu blog ik weer elke dag, soms een keer een dagje niet ^^
Ik begrijp heel goed wat je bedoeld! Eke dag bloggen lukt mij ook niet. Bovenalles staat voor mij de kwaliteit. Maar door druk die ik voel merk ik dat ik af en toe stukken plaats die toch van mindere kwaliteit zijn, om maar wat te posten. Maar nu ik na een lange blogdip weer aan de gang ben doe ik echt mijn best om het vooral leuk te houden voor mezelf (dus niet te veel druk om bijv elke dag te posten)
Ah ja ik herken het. Al heb ik er niet zoveel last meer van. Ik merk wel heel erg dat degene die het vaakst een artikel online hadden staan nu soms met de noorderzon zijn verdwenen in mijn bloglovin timeline. Dat is ooit wel eens zonde! Wist je eerst alles over het leven van diegene en dan is er ineens een heel gat haha! ;-)
Net als jij verdien ik mijn geld met schrijven, net als jij heb ik een website en net als jij ben ik freelancer. Ik snap je dus volledig :). Op mijn eigen website verkoop ik o.a. journalistieke artikelen en zelfs hier moet ik écht tijd voor maken. Maar zoals anderen ook al zeiden: kwantiteit gaat voor kwaliteit. Dus liever wat minder van goede kwaliteit en een gezonde, gelukkige schrijver er achter, dan iedere dag een bericht en een gigantische hoop stress. Dus: goede keuze!
Herkenbaar. CHECK! Dus dank, voor de wijze en inspirerende woorden. Ik ga hier serieus over nadenken :)
Zeker herkenbaar! Vorig jaar kreeg ik opeens een fulltime baan na dat ik een hele tijd had gefreelanced. Het lukte me niet meer om elke dag te posten en ik merkte dat het invloed had op de kwaliteit van mijn blogs en mijn foto’s. Op dat moment koos ik ervoor om je net zo bloggen en dat had ik wel schrijf, goed te doen! Wat bleek, bezoekers aantallen daalde bijna niet en ik had wat meer rust in mijn hoofd. Ik vind het nog steeds moeilijk dat ik niet meer zo snel kan schakelen als anderen, maar heb er wel vrede mee. Fijn te lezen dat jij dat nu ook hebt!
Zó herkenbaar dit. Ik blog zelf nu dik 2,5 jaar en vanaf dag één heb ik mezelf wijsgemaakt dat ik wel iedere dag iets moest posten. Dat deed ik meestal dan ook. Hoe druk ik het ook had, er moest iets online komen. Dit had mede met de fixatie voor getalletjes te maken: volgers, bezoekersaantallen en al dat soort ellende. Eerlijk is eerlijk: ik ben daar nog steeds gevoelig voor. Sinds ik blog op mijn nieuwe domein zijn mijn getalletjes ook naar beneden gegaan. Aan de ene kant super jammer en een extra drive om iedere dag te posten, aan de andere kant kan ik het nu ook beter loslaten. Beter betekent niet dat ik het gemakkelijk kan loslaten, want ik vind het nog steeds lastig. Toch heb ik het gevoel dat met de start van mijn nieuwe domeinnaam de verwachtingen die mensen misschien bij mijn oude domeinnaam hadden, weggenomen zijn. Dat is dus wel prettig. Maar tja, ik blijf het toch een lastig ding vinden..
In Nederland is dat “dagelijks bloggen” echt een dingetje! En niet ten goede vind ik. Op een gegeven moment werd ik helemaal bedolven onder de reviews van ieder willekeurig stuk make-up in iemand laatje, action en kruidvat shoplogs (echt ont-zet-tend bloeiend) en video’s van wat mensen in hun prullenbak gooiden. Ik heb in die periode enorm veel blogs ontvolgd. Laatst ben ik wat Amerikaanse businessblogs gaan volgen en daar wordt heel erg gehamerd op kwaliteit. Je hoeft echt niet iedere dag iets te posten, zolang wat je post maar goede content is (bijv. een DIY, tutorial, een inspirerend artikel, een fantastische freebie download) en je genoeg aandacht besteedt aan promotie. Quality over quantity!
Wat een herkenbaar onderwerp! Leuk ook om alle reacties te lezen. Ik ben zelf net een blog begonnen en ben nog zoekende in hoe regelmatig ik wil schrijven. Ik heb nog bijna geen volgers want ja, naamsbekendheid kost tijd. Dus er valt nog niets uit de statistieken te halen. Ik blog omdat ik het leuk vind om te doen. Niet in de eerste plaats om mensen te bereiken. Al snap ik dat dit voor jou anders is, door je werk.
Wat anderen ook zeggen: kwaliteit en plezier zijn het allerbelangrijkste! Succes verder met bloggen!
Eigenlijk voelde ik me altijd wel schuldig, juist omdat ik ook wil groeien met mijn blog. Nu de laatste tijd heb ik het, ook wegens mijn privé, toch wel een beetje los kunnen laten. Als ik een artikel post dan doe ik er een, als ik er twee op een dag wil posten doe ik er twee en als ik een of meerdere dagen niet wil posten, dan doe ik dat niet. Simpel. Als mensen jou volgen op verschillende kanalen kunnen ze vanzelf zien wanneer er een artikel online komt denk ik :)
Ik sluit me inderdaad aan bij wat je zegt. Sowieso vind ik school en vrije tijd ook erg belangrijk en dan maar een artikel minder in de week.
De druk om regelmatig of zelfs dagelijks te bloggen ‘omdat andere bloggers dat ook doen’ heb ik niet, al snap ik wel wat je bedoelt. Momenteel komen er standaard op maandag en donderdag posts online op m’n blog en dat bevalt me prima :)
Precies dit! Ja, ik zie het wel terug in mijn bezoekersaantallen en comments, maar het voelt echt veel fijner om mezelf niet die druk op te leggen om elke dag te moeten bloggen. In het begin was het leuk, maar toen ik het drukker kreeg baalde ik soms van mezelf dat ik per se wilde dat er nog een blog online moest komen de dag erna. Dus ja, yay voor de verandering dat het weer was ‘losser’ wordt.
Zo herkenbaar, ik voelde het soms gewoon als een verplichting. Tegenwoordig probeer ik het net zoals jij los te houden. Ik denk niet dat je volgers gaat verliezen hoor. Beter 4 goede artikels dan 7 slechte. :)
Herkenbaar en fijn artikel! Bij mij is dit ruime tijd geleden ook omgeslagen. Puur omdat het mij ook niet lukt elke dag andermans blogs te lezen, kan ik me ook voorstellen dat het van hun kant ook niet elke dag lukt mijn blog te lezen. Het geeft mij ook meer rust in mijn hoofd dat ik niet meer dagelijks met mijn blog bezig ben en op vaste dagen blog en ook andermans blogs lees (hoewel dat altijd leuk is, het kost veel tijd en dan krijg ik zelf ook drang om te bloggen haha).
Juist goed dat je hiervoor kiest! Ik vind elke dag bloggen ook helemaal niet nodig eigenlijk. Ikzelf post een artikel elke maandag, woensdag en vrijdag (Nederlandse tijd dan, want eigenlijk post ik m de avond daarvoor haha). Dat vind ik vaak zat. Kwaliteit boven kwantiteit!
Enorm herkenbaar, dat verlangen/gevoel van elke dag te willen/moeten bloggen. Maar ook ik heb dat wat meer naast me neergelegd: ik wil er wel een soort ritme in hebben, maar het moet vooral goed voelen wat ik schrijf en daardoor wordt het ook makkelijker om ”oké” te zeggen als er een keertje niets online komt.
Goed dat je geen last meer hebt van een schuldgevoel! Ik heb nooit dagelijks geblogd, met als grootste reden dat ik in het weekend gewoon wil genieten van het weekend en de mensen om me heen.
Ik heb nooit het doel gehad om dagelijjks te bloggen dus ik heb er geen last van. Ik blog omdat ik het graag doe en ga echt liever voor kwaliteit. Cliché misschien, maar zo voel ik dat echt. En ik heb echt serieus geen flauw idee hoe bloggers met een baan ernaast iedere dag een nieuw bericht online kunnen zetten, nieuwe dingen kunnen bedenken en reageren op andere blogs. Slapen zij niet ofzo? Bloggen doe ik heel graag, maar slapen ook :-)
Heel herkenbaar! Mijn reden om niet elke dag te bloggen is omdat ik kwaliteit wil leveren. Dat is veel belangrijker dan kwantiteit. Een paar maanden geleden heb ik zelfs een blogpauze ingelast van meer dan 1 maand, Dat beviel heel goed. Ik kreeg er zoveel inspiratie voor terug dat ik een complete nieuwe site begonnen ben.
Bloggen moet vooral leuk blijven, vind ik. Leuk voor jezelf. Bij mijn eerste blog ergens in 2004, blogde ik vaak. Vrijwel elke dag inderdaad. Daarna stopte ik er voor jaren mee. Inmiddels blog ik weer, maar ben ik ook moeder en werk ik. Elke dag bloggen lukt me niet en daar ligt ook mijn prio niet. Dus blog ik om de 4 dagen. En dat werkt prima, naar mijn idee. Het zijn dan kwalitatief goede blogs en dat is net zo belangrijk. Dan dat ik blog om te bloggen, zeg maar. En mensen die me interessant vinden, volgen me nog steeds.